كتي هاچينسون پس از 15 سال توانست قهوه صبحانه را بدون كمك پرستار نوشجان كند. او 15 سال پيش به دليل سكته مغزي دچار معلوليت شد. هاچينسون 59 ساله كه از گردن به پايين فلج است، نميتواند از عهده كارهاي روزمرهاش برآيد؛ بنابراين در يك خانه سالمندان نزديكي بوستون آمريكا زندگي ميكند. هفته پيش شرايط زندگي هاچينسون به كلي دگرگون شد.اين زن معلول براي نخستينبار (پس از 15 سال) توانست بدون نياز به كمك ديگران و تنها با استفاده از امواج مغزي، به دست روباتي كه كنارش بود، فرمان دهد فلاسک قهوه را از روي ميز بلند كند و تا كنار لبش بياورد تا او قهوهاش را با استفاده از ني بنوشد.او پس از خوردن قهوه به اطرافيانش لبخند ميزند تا احساس رضايتش را به ديگران نشان دهد. لي هوخبرگ، مهندس و متخصص مغز و اعصاب دانشگاه براون و مدرسه پزشكي هاروارد در اينباره ميگويد: خندهاي كه پس از كنترل دست روبات روي لب خانم هاچينسون نقش بست، هيچگاه از ذهن تيم تحقيقاتي فراموش نخواهد شد.نتايج اين تحقيق كه در مجله نيچر چاپ شده است، نحوه عملكرد روش يادشده را چنين توضيح ميدهد: با نصب يك حسگر در مغز فرد فلج، امكان انتقال فرمانهاي مغز به اين روبات (كه از يك دست ساخته شده است) ميسر ميشود و فرد ميتواند با تصميمگيري ذهني، دست مصنوعي اما هوشمند خود را حركت دهد. اين تحقيق با موفقيت تمام روي 2 بيمار انجام شد. يكي از اين دو بيمار، كتي هاچينسون و ديگري هم مرد 60 سالهاي است كه تقريبا نيمهفلج است.محققان در مغز اين دو معلول، ريزتراشهاي به نام BrainGate كار گذاشتند. آنها اين ريزتراشه را كه مجموعهاي از الكترودها به اندازه قرص آسپرين كودكان است، در بخش كنترل حركت مغز اين افراد كار گذاشتند. زماني كه فرد معلول به حركت دادن دست خود فكر ميكند، الكترودهاي اين ريزتراشه، سيگنالهاي توليدشده در مغز را دريافت و از راه يك كابل (كه به سر بيمار متصل شده است) به سيستم رايانهاي منتقل ميكند. سپس رايانه با رمزگشايي اين سيگنالها، اطلاعات را به دست روباتي ارسال ميكند و دست روباتي، همان حركتي را انجام ميدهد كه فرد بيمار در ذهنش تصور كرده است. هاچينسون در اين آزمايش توانست بدون كمك ديگران و تنها با استفاده از امواج مغزي، پس از 4 بار تلاش، دست روباتي را حركت دهد و فنجان قهوه را از روي ميز بلند كرده و تا كنار لبش بياورد و قهوه را بنوشد. براي كنترل دقيق اين سيستم، چند آزمايش مختلف از جمله تكان دادن دست يا گرفتن توپ پينگپنگ انجام شد تا مشخص شود كنترل بازوي روباتيك اتفاقي نبوده است.
پروفسور كوين وارويك متخصص روباتيك دانشگاه ريدينگ معتقد است اين موفقيت ممكن است به طراحي دستهاي روباتيكي منجر شود كه امكان انجام فعاليتهاي دشوارتر مانند مسواك زدن، خاموش كردن چراغ، بازكردن در، هدايت صندلي چرخدار يا حتي رانندگي را براي فرد معلول فراهم ميكند و در حقيقت نويددهنده بازگرداندن استقلال در انجام كارهاي روزانه براي افراد فلج و معلول است.گفتني است پروفسور وارويك 10 سال قبل ريزتراشه BrainGate را در بازوي خود كاشت تا از اين طريق به شيوه عمل اين ريزتراشه پي ببرد و به توسعه و پيشرفت فناوري كمك كند. گام بعدي محققان، طراحي يك سيستم بيسيم است كه بتواند امواج مغزي را مستقيما از مغز به دست روباتي منتقل و روياي نهايي استفاده از قدرت ذهن براي حركت دادن دوباره اندام فلج را به واقعيت نزديكتر كند.گفتني است اين تحقيق كه اميد براي كمك به بيماران قطع نخاعي را افزايش داده است، پژوهش مشترك مركز عصبشناسي دانشگاه ماساچوست، دانشگاه براون و مركز امور كهنهسربازان ايالت رودآيلند و مدرسه پزشكي دانشگاه هاروارد است. منبع: www.dailymail.co.uk |
.: Weblog Themes By Pichak :.